Onze achtste maand in Catalonië begint slecht, maar dat is niets in vergelijking met het dal waar we de laatste dagen van februari doorheen gaan… Kijk je mee in ons Emigratie Fotodagboek Februari 2017. 

Emigratie Fotodagboek februari 2017

Over emigreren heeft iedereen een mening. De één vindt het stoer, een ander is jaloers, een derde wil óók, nummer vier snapt niet waarom je je kinderen hierin meesleept of waarom je alles overboord gooit. We hadden inderdaad een droomhuis in de Beemster, een superfijn leven met lieve vrienden en familie, alles erop en eraan. Maar hoe gek het ook klinkt, soms is het fijn om alles overhoop te gooien, te voelen dat je leeft. Diepe dalen, hoge pieken, peper. Emigreren staat voor ons voor AVONTUUR.

1 februari 2017

Wanneer Pip vlak voor bedtijd één stap teveel achteruit zet, blijft ze één tel met haar kuit aan de gaskachel plakken. Auw. Na flink koelen met water en koude lappen en een paracetamolletje tegen de pijn valt Pip uiteindelijk in papa’s armen in slaap.

Emigratie Fotodagboek #8 | 2 februari 2017

BDT fotodagboek februari2017De ‘brand’ is uit haar been en na een lange schooldag zijn de eerste korstjes zichtbaar. Gelukkig maar, want Pip heeft heel andere zaken aan haar hoofd.

4 februari 2017

Plastic flessen – vijf liter jerrycans worden door buurtgenoten net zo makkelijk uit het raam van hun auto geflikkerd – lege sigarettenpakjes en bierblikjes. Elke dag ligt nieuw zwerfvuil langs onze weg. Wanneer we de honden uitlaten, ergeren Pip en ik ons dood aan al die troep. Vandaag nemen we een vuilniszak mee. In het kader van: Save the planet, begin bij jezelf.

Emigratie Fotodagboek Februari 2017 | 5 februari

Met vrienden ontdekken we El Toscar in natuurpark Els Ports. Een machtig mooie wandeling die je beslist eens moet maken.

8 februari 2017

Voor een gemiddeld menu del dia betaal je in Catalonië tussen de 10 en 15 euro. Inclusief een fles wijn, water, koffie of thee en een toetje. Uit eten dan maar weer? Vandaag schuiven we aan bij Forn de la Canonja, één van onze favoriete restaurants in Tortosa.

9 februari 2017

Op mijn blog over mijn strijd met de processierups kreeg ik ontzettend lief commentaar van een volger. Houd ik van, dus nogmaals gracias Barbara de Swaan.

13 februari 2017

Het is niet Pips maand. Op haar arm zit al een tijdje een ontsteking. Telefonisch maak ik een afspraak bij een kinderarts. Supertrots ben ik op mezelf, want ik voer het gesprek geheel in het Spaans. Alleen jammer dat de kinderarts bij aankomst een oogarts blijkt te zijn. Sukkel die ik ben. De assistente stuurt ons lachend naar de EbreClinic om de hoek. Gelukkig kan Pip meteen terecht. Met een recept voor antibiotica en een zalfje rijden we anderhalf uur later weer naar huis.

14 februari 2017

Vandaag is Rood. 

15 februari 2017

Ik denk toch dat ik op zoek ga naar een andere tandarts. De halfjaarlijkse controle bij de meiden duurt maar liefst twee keer zo lang als het nemen van deze foto.

Emigratie Fotodagboek Februari 2017 | 16 februari

Gasflessen verwisselen, hout sprokkelen en fikkie stoken, hoe langer we in Catalonië wonen hoe meer skills ik erbij krijg.

18 februari 2017

De één vindt het zielig, de ander grappig, maar ik krijg ook boze reacties op mijn blog over de hondenverkleedwedstrijd in Deltebre. Eerlijk, sommige viervoeters keken niet heel blij, maar andere huppelden vrolijk door en ach…het is voor een goed doel.

25 februari 2017

Met vrienden genieten we van de zon en een calcotada bij Temps de Terra , maar als we aan het einde van de middag thuiskomen, blijken Moya en Cruz met elektronische halsband en al ontsnapt. Het is niet de eerste keer dat onze honden zijn verdwenen, maar wel de eerste keer dat ze niet thuiskomen voor het eten. Tot ver na middernacht rijdt Yuri gewapend met zaklamp rondjes over de campo.

26 februari 2017

Rust zacht Moya en CruzKnoop in mijn maag en geen oog dichtgedaan. Meerdere dierenasiels in Terres de l’Ebre plaatsten deze poster via hun Facebookpagina. Ruim 100 keer wordt het bericht gedeeld. Samen met drie bevriende gezinnen zoeken we heel de zondagmiddag in de heuvels rond ons huis. Niets 🙁

27 februari 2017

Rust zacht Moya en CruzOp maandagmorgen gaat mijn Spaanse telefoon. Een mannenstem. ‘We hebben uw honden gevonden, maar ze leven niet meer.’ Even staat de wereld stil. Samen met mijn Nederlands Catalaanse vriendin Marion haalt Yuri Moya en Cruz op. Ik blijf bij de meisjes, die toevallig vandaag vrij en ontroostbaar zijn. Buurjongen Pere graaft met zijn graafmachine een kuil tussen de sinaasappelbomen achter onze masia. De meisjes en ik verzamelen stenen op het strand. Ook twee grote keien, die ze beschilderen. Zoveel verdriet. Rust zacht, allerliefste partners in crime.  We gaan jullie zo ontzettend missen.

28 februari 2017

Fotodagboek 28 februari 2017Pip en ik verzorgen de bloemen op het graf en blazen daarna stoom af.*

Hoe was februari voor jou? Ik hoop beter dan onze maand. Heel erg bedankt voor het lezen van mijn blog. Tot in een volgend emigratie fotodagboek!

Adeu, Petra

PS: Volg je BonDiaTarragona.nl al op Facebook en Instagram. Nee? Gewoon DOEN!

3 comments

  1. Innige deelneming! Dit moet vreselijk zijn voor jullie!
    Wat is er dan gebeurd, enig idee? Zijn ze zelf uitgebroken of zit er een onmens mee in het spel?
    Heel veel sterkte!

  2. Dank je wel Barbara! Dit is nog een pluspunt van emigreren, je leert heel veel nieuwe, leuke, aardige en meelevende mensen kennen.

  3. Jemig dat is me een maandje geweest voor jullie, maar gelukkig kondigt het voorjaar zich al aan en weet ik zeker dat deze maand maart veel beter voor jullie zal worden! Iemands leven via Facebook volgen is leuk, maar jullie fotosdagboek ik 100x leuker en dan zie ook nog mijn eigen commentaar terugkomen! Ga zo door, geniet van al het moois Cataluña te bieden heeft en blijf jullie leven als een avontuur beleven!

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.