Na 3 maanden vakantie zijn ook in Spanje de scholen weer begonnen. Marvy startte halverwege september in de 1-ste van de ESO, Pip zit in primaria 5 (groep 7). Vooral Marvy kon – na alle brugklasverhalen van haar Nederlandse BFF’s – niet wachten om naar de middelbare te gaan. Viel dat even tegen. Over het leed dat huiswerk heet, scholing in Spanje en het niveau op Spaanse scholen.

Het leed dat huiswerk heet | Huiswerk op de Spaanse school
Kijk, dat is handig. Dat hadden we moeten hebben…. tijdens het maken van huiswerk in Spanje. Klik op de foto!

Het leed dat huiswerk heet | Begrijpend lezen

Kregen ze ‘ons eerste jaar in Spanje’ een aangepast rooster, dit schooljaar draaien de meiden gewoon met alle lessen mee. Oké, ze spreken inmiddels een aardig mondje Catalaans, maar spreektaal is toch echt anders dan schooltaal. Laat staan dat ze begrijpend kunnen lezen. En dan heb ik het niet eens over het niveau, dat in Spanje zoveel hoger ligt dan in Nederland.

StudieboekenStudieboeken

 

Sta jij op het punt om naar Spanje te emigreren met je gezin? Lees dan zeker Spaans voor kinderen, 11 tips en taalspelletjes 

Overleven op een Spaanse school

Huiswerk maken kost bij ons niet dubbel, maar drie keer zoveel tijd. Eerst moet ik namelijk alles in het  Nederlands uitleggen, omdat Marvy en Pip überhaupt niet begrijpen waar de lesstof over gaat. En dat is pittig, na een schooldag van van 8 tot 5.

‘Ik ben bang dat ik blijf zitten,’ snikt Marvy aan het einde van schooldag 2!

Mijn hart brak van zoveel verdriet. ‘Dat doen wij hen aan’, echode ergens in mijn achterhoofd. Snel drukte ik de negatieve gedachten weg en suste dat het goed komt. Dat het tijd nodig heeft. Dat het vorig jaar toch ook goed ging. Dat onvoldoendes halen niet erg is. Dat we sowieso trots op hen zijn. Dat papa en mama alles, maar dan ook alles zullen doen om haar en Pip zo goed mogelijk te helpen.

Scholing in Spanje | Het leed dat huiswerk heet

‘Maar hoe moet het dan met biologia, geologie, historia en technologia? Ik kon vandaag bijna geen woord verstaan’ sputterde Marvy. ‘Iedereen praat zo snel. Vooral het laatste uur was vreselijk. Het ging over Bik Bang of zo. Mam, ik weet niet eens waar dat ligt.”

Lichtjaren, asteroïden, meteorieten, de oerknal, mijn kind had er tot vorige week nooit van gehoord. In tegenstelling tot haar klasgenoten, die op de primaria ook al biologie, natuur- en aardrijkskunde kregen. Eerlijk? Ook ik weet niet zo heel veel – meer – over het ontstaan van het heelal en parallelle universums.

Tip! Voor ouders (die op het punt staan te emigreren)

Ga je emigreren met kinderen. Deze duidelijke Kinderatlas van het menselijk lichaam en dit makkelijk geschreven en rijk geïllustreerde kinderboek over de Kosmos hebben ons – en dus de meiden – enorm geholpen met het uileggen en snappen van onderwerpen die ze op hun Spaanse school behandelen, maar waarvan ze in het Nederlandse niet of nauwelijks afweten.

Overleven op een Spaanse school | Wiki kids

Lang leve Wikikids. Een vriendin – ze emigreerde twee jaar eerder met man en dochter naar Spanje – wees me op de kinderversie van Wikipedia. Nadeel, tegen de tijd dat we alle informatie in het Nederlands hadden door geworsteld en ik de eerste pagina in Marvy’s schoolboek had vertaald, had mijn kind er een ‘werkdag’ van 12 uur op zitten en was haar concentratievermogen gedaald naar het absolute nulpunt.

Studieboeken algemeen

Het niveau op Spaanse scholen | Lactose wat?

Nee dan Pip. Je zou denken dat onze jongste het makkelijker heeft in de vijfde. Not. Het spijsverteringskanaal, lactose intolerantie, longinhoud, bronchiën, de twaalfvingerige darm, Pippa had hier tot vorige week nooit van gehoord. In tegenstelling tot haar klasgenoten, die in de voorgaande jaren ook al natuurkunde en biologielessen volgden. Eerlijk? Ook ik weet niet veel meer van de functie van de alvleesklier, indigestie en hoe het hart precies in elkaar steekt.

Het leed dat huiswerk heet | Tips van wereldvrouwen

Gelukkig heeft Yuri een wiskundeknobbel en ik één voor taal, maar voor alle andere vakken moeten ook wij weer naar school. Uit pure frustratie plaatste ik vorige week een bericht op de Facebookpagina van Wereldvrouwen. Hoe doen jullie dat met de kinderen? en kreeg een aantal heel bruikbare tips. En is het inschakelen van meer hulptroepen.

Scholing in Spanje | Daar komen de hulptroepen

Beter een goede buur, is het gezegde. Nou dat geldt zeker voor ons. Ik schreef het eerder in een blog: we prijzen ons gelukkig met Fernanda & Fernanda (buurvrouw en haar oudste dochter). Beiden werken als juf op een middelbare school. Van de 8 buurkinderen zijn 7 ouder dan Marvy en Pip. ‘Onze keukentafel  is lang genoeg en er is altijd iemand thuis, die kan en wil helpen met de vakken, waarvoor grote lappen Catalaans moeten worden doorgespit,’ drukt Fernanda me op het hart. Het niveau op Spaanse scholen ligt heel hoog. Buurvrouw en juf Fernanda weet gelukkig precies hoe ze taaie stof moet ‘aankleden’.

Huiswerkbegeleiding | Het niveau op Spaanse scholen

Inmiddels is Marvy een paar keer met haar boeken naar de overkant gelopen. En elke keer komt ze opgelucht terug. ‘Mam, ik snap het steeds beter.’ Halverwege de derde week is er weer rust in casa Mathey Schouten. Behalve de buren, springt ook meester Alex bij in de vorm van huiswerkbegeleiding. Kregen de meiden vorig jaar nog 1 dag in de week bijles Catalaans, vanaf nu gaan ze met Alex mee naar huis voor huiswerkbegeleiding.

Scholing in Spanje | Voor wat, hoort wat

Sinds de nodige huiswerkbegeleiding geen gepuf, gesteun, geklaag en betraande ogen meer, wanneer de meisjes door de schooldeur naar buiten komen. Maar blije gezichten. En monden die vragen of ze – voor we naar huis rijden –  ¨Alsjeblieft ah please eerst een ijsje mogen.¨ Het niveau op Spaanse scholen: Knutselend leren over de darmflora. Beter wordt het niet.

In de praktijk | Scholing in Spanje

Vrijdag is D-day, dan wordt ESO 1 getoetst op hun kennis over het universum. Om in te komen werd Marvy’s klas vanmorgen getrakteerd op een oefentoets. Ze had zowaar vier van de acht vragen goed. Met nog twee leerdagen en afspraakje bij Buurvrouw voor de boeg, heb ik alle vertrouwen.

Ook Pip gaat vooruit. Zij weet inmiddels uit de praktijk hoe het hart werkt. ‘Mam,’ zei ze gisteravond. Haar ogen glunderden. ‘Weet je wat wij vandaag hebben gedaan? Een schapenhart bestudeerd. Een echte hé, want die lijkt het meest op een mensenhart. Ik mocht met mijn vinger in de vena buit superior. Dat is een holle ader.’ Ze trekt een vies gezicht. ‘Juf Herenia – de verkering van meester Alex – deed een verbandje om het uiteinde en toen heeft ze erop geblazen. Vet gaaf, er kwamen allemaal witte belletjes uit de kamers, alsof het hart nog leefde.

Meer over het onderwijssysteem in Spanje lees je hier!

Wat is jouw ervaring met het niveau op Spaanse scholen?

8 comments

  1. Bon Dia lieve familie K. Wat een lief bericht. Net jullie hart onder de riem voorgelezen aan Marv en Pip. Namens ons allemaal, GRACIAS. Komt helemaal goed met de meiden.

  2. Lieve allemaal,
    Ook wij zijn heel trots op jullie wilskracht en doorzettingsvermogen! Marvy en Pippa, jullie zijn kanjers! Dikke motivatiezoen van Mira en de rest van de fam.

  3. Bon Dia Anna Teresa, Lang niet ‘gesproken’ 🙂 Lief je reactie. Ja, het is hard werken, maar met z’n alle komen we er wel. De meiden zijn deze week al een stuk relaxter dan de eerste week. groetjes Petra

  4. Knap hoor! Die tekst over de afstand van de zon die kan ik nog wel vertalen met mijn eigen talenknobbel, maar ik geloof maar al te graag dat het steeds pittiger wordt, moeilijker. Die dames van jou zijn knappe doorzetters. Nieuwe stof leren in een vreemde taal. Het zal ze zeker zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen geven. Inschakelen van hulptroepen is zeker goed.

  5. Ha Els, Ja, grappig hè, was geen opzet trouwens, maar het viel mij ook op. En dank je wel voor je lieve woorden, again.En dat weet ik ook hoor, van dat avontuur en de rijkdom van 2 landen en zelfs 4 talen (Engels niet te vergeten) en ze doen het inderdaad heel goed, maar soms….neemt de twijfel even de overhand. Niet lang gelukkig, wat dat betreft groeien we allemaal. Een ding weet ik wel, ik / wij zijn onwijs trots op hen.

  6. Dat brekende hart…. dat ken ik. Doet zeer, hè?! Vooral die gedachte er achteraan: ‘mijn schuld!’ Maar nooit vergeten dat het ook dankzij jou is dat ze opgroeien in de rijkdom van twee landen en drie talen. En ook dat ze een avontuur beleven waarin ze zich samen met jou en Yuri fantastisch staande houden!
    ps. en wat een mooie foto van Yuri en Marvy, terwijl de tatoeage met haar naam op zijn arm zichtbaar is!

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.