Een loft in New York, finca’s op Ibiza, een tweekamerappartement in een palazzo aan het Gardameer… Noem me gerust een luxe prinses, maar geklooi met rollen wc-papier, luchtbedden die leeglopen, in de rij staan voor de douche, met een teiltje vieze vaat richting wasplaats en klamme kleding na een fikse regenbui, zijn wat mij betreft nou niet bepaald ingrediënten voor een relaxte vakantie. Ik weet waar ik over praat, ik heb als kind veel campings gezien.
Kampeerwens
Onze dochters hebben elkaar. Ik voel me nooit schuldig als we neerstrijken in een of ander van kinderen verlaten oord. Maar sinds ze op school zitten, komen Marvy en Pippa na elke vakantie thuis met geweldige kampeer verhalen van vriendinnetjes. “Dat willen wij ook”, pruttelt de oudste op een dag, de jongste heftig jaknikkend achter haar. Oké, maar dan wel op mijn manier. Want van die grote gruwelcampings, dat gaat ’m zeker niet worden.
Kleine camping in noord Spanje
Met behulp van Google Earth speur ik ’s avonds naar charmecampings en natuurcampings langs de Spaanse Costa, want ik wil behalve zon, ook zee. Al na een paar klikken vind ik de website van Casa Valerosa, een kleine camping in noord Spanje. De charme camping van de Nederlandse kunstenares Valerie Serree biedt tien safariplaatsen, waarvan één met compleet ingerichte bungalowtent, drie stacaravans en een vrijbuitersveldje voor vrije zielen) ligt in een beschermd agrarisch natuurgebied in de buurt van El Perello. Vijf kilometer van zee, op anderhalf uur rijden van Barcelona én Valencia.
Pippilangkous camping
Van de foto’s op de website van de camping in El Perello gaat mijn hart nog sneller kloppen: olijfbomen zo ver het oog reikt, een atelier vol knutselende kinderen, loslopende honden, geiten en kippen, een ge-mozaïekte buitenkeuken – waar zo te zien heel gezellige feestjes plaatsvinden – en een klein L-vormige zwembad tussen de Johannesbroodbomen. Kortom, een heuse Pippilangkous camping.
De recensies op Zoover zijn lovend, Casa Valerosa scoort een 9.3. Van: ‘We waren hier afgelopen zomer voor de derde keer, maar vervelen doet het nooit’, tot ‘Maak alsjeblieft niet te veel reclame, lieve Valerie’ en ‘The Spanish coast with a touch of Amsterdam’.
Diezelfde avond stuur ik Valerie een mail. Of de safariplaats mét volledig ingerichte bungalowtent nog twee weken vrij is in juli? Want no way dat ik mijn huisraad ga meeslepen. Er zijn grenzen. Ruim 1.700 kilometer enkele reis is pittig, maar goed te doen van bed & breakfast naar chambre d’hôtes. Marvy en Pippa, beiden in bezit van een koffer vol vermaak, klagen niet. We strekken regelmatig de benen en aan het einde van elke reisdag wacht een zwembad.
Camping in El Perello
Na vier dagen bereiken we El Perelló, het dorpje waar Valerie enkele jaren geleden neerstreek. Als we na een slingerweg langs olijfgaarden een stoeltje met het bordje Pippilangkous camping Casa Valerosa zien, klinkt gejuich vanaf de achterbank.
We worden onthaald door de eigenaresse met in haar kielzog een roedel blaffende honden “Welkom, ik ben Valerie”, zegt ze vrolijk. En tegen Marvy en Pippa: “Meiden, jullie hebben het vast warm. Kleren uit, hierachter is het zwembad. Ja, natuurlijk mag je in je onderbroek.” Vrijheid, blijheid is Valeries motto. “Wil je timmeren? Prima, gereedschap ligt die schuur.” “Kun jij goed breakdancen? Natuurlijk mag je een workshop organiseren. Schrijf maar op het bord.” “Wil je de hond uitlaten? Daar is zijn riem.
Pippistreken
Ook in het atelier mag onbeperkt worden gekliederd met verf, steentjes en klei. Zolang je de verfrestjes naderhand niet wegspoelt, maar de boom versiert en alles netjes opruimt.
Albert Heijn
Ook ‘de Appie’ – geen campingwinkel, maar een voorraadkast – draait op vertrouwen. Je pakt wat je nodig hebt en vult weer aan als je boodschappen hebt gedaan. Valerie runt de camping in haar eentje, maar krijgt vaak hulp van familie, vrienden en mensen uit de buurt. Een buurman maakt elke ochtend het zwembad schoon en ook de campinggasten dragen een steentje bij. Geen moeten, het gaat meer natuurlijk. Vele handen maken licht werk. Dus verhelpt Yuri een lekkage in de douche en geef ik samen met een paar anderen de buitenkeuken een extra sopje.
Zaterdag is de gezamenlijke maaltijd, onze eerste avond is het meteen feest. Iedereen die wil aanschuiven, brengt iets mee. Tegen achten staan de picknicktafels in de olijfgaard vol met lekkers: gehaktballen, salades, pannenkoeken, couscous, brood met smeersels, garnalen en watermeloen. Valerie trakteert op wijn. Wat een gezelligheid, het voelt een beetje alsof we met vrienden eten.
Klein geluk
Ook de kinderen stralen. Met z’n vijftienen (in de leeftijd van 4 tot 14) spelen ze verstoppertje op het terrein om vervolgens met verhitte gezichten in het zwembad te plonsen. Wanneer de hemel knalroze en oranje kleurt en ik al die blije koppies zie, voel ik me intens gelukkig. Twee weken vliegen voorbij. Zelfs kampeerongemakken neem ik voor lief. Sterker nog: als ik ’s nachts voor de tent boven de emmer hang, geniet ik met een glimlach van oor tot oor van het concert van de krekels.
Marvy en Pippa hebben de vakantie van hun leven op de Pippilangkous camping in El Perello. De creatieve workshops – we komen thuis met sieraden van glas, beschilderde stenen, schilderijtjes en beeldhouwwerkjes – dramales, zang- en dansvoorstellingen voor alle ouders, hutten bouwen, discozwemmen met chips en cola, hun nieuwe vriendjes en vriendinnetjes: ze raken er niet over uitgepraat. Het kost enige moeite om hen mee te krijgen voor een middagje strand of een uitstapje in de omgeving.
Beautiful Tarragona
De provincie Tarragona is zo mooi. We dalen af in grotten, beklimmen ruïnes, bezichtigen kastelen, drinken cerveza y limón op authentieke dorpspleintjes, dobberen in baaitjes die niet onderdoen voor die op Ibiza, eten verrukkelijke paella aan zee en varken van het spit op een middeleeuws festival in Tortosa, ‘doen’ een dagje Valencia, dwalen door de kronkelstraten van Barcelona en maken een spannende fietstocht over de Vía Verde, een geasfalteerde spoorlijn langs pijnbomen, ravijnen en grotten, en door twintig pikdonkere tunnels en over vijf viaducten.
Gezellig zooitje ongeregeld
Nu, anderhalf jaar later, denk ik nog steeds met weemoed terug aan Pippilangkous camping Casa Valerosa. Ik heb veel van de wereld gezien, maar Valeries gezellige zooitje ongeregeld staat zonder twijfel in mijn top drie. Lang was ‘terug naar dezelfde plek’ voor mij net zo’n no go als kamperen. Maar als ik iets heb geleerd is het: zeg nooit nooit.
Meer charme campings in de provincie Tarragona? Je leest het hier!
Praktische informatie
WAT: Pippilangkous camping Casa Valerosa
WAAR: Camping in El Perello
ROUTE: Klik hier voor een routebeschrijving naar de camping in noord Spanje