Ten tijde van de eerste Lockdown in Spanje, was ik compleet uit het lood geslagen. Voornamelijk door de angst voor het virus zelf. Dat we tijdens de eerste noodtoestand in Spanje verplicht elf weken thuis zaten, nam ik dan ook voor lief. We waren veilig, gezond en hadden elkaar. Dat was wat telde. Het lukte me alleen niet om ook maar iets te schrijven voor Bon Dia Tarragona. Mijn hoofd zat te vol met nare beelden en verhalen rondom Covid-19. En bovendien, op de supermarkt na, was niets open. En alle fiestas mayores en evenementen waren en zijn nog steeds afgelast. Waar moest ik in vredesnaam over schrijven? Maar met die nieuwe weekend lockdown, die sinds vrijdag van kracht is, is dat toch anders.
50 + tips
Hoe overleven we de lockdown in Spanje?
Na elf weken letterlijke lockdown, was daar de eerste versoepeling. Op 11 mei mochten de verschillende generaties, op vaste tijden naar buiten. Gezonde volwassenen van zes tot elf in de ochtend en na acht uur ‘s avonds. 65-plussers en mensen met een zwakke gezondheid, waren van elf tot één én van zes tot acht in de avond welkom op straat. Kinderen tot 13 jaar mochten tussen een en zes in de middag buiten spelen. Om onze conditie op te bouwen, zijn wij gaan fietsen. Mondkapje op en gaan. Twee keer per dag, tien kilometer. Langs de zee en de stranden van La Llosa, naar het einde van Cambrils en weer terug naar huis.
Fietsen in Cambrils
Die fietstochtjes zijn nog steeds dagelijkse prik. De zon op mijn huid, de wind in mijn haar, de glinstering van de zee. Het maakt me rustig. Want mensen, wat leven we in een rare tijd. Fietsen in Cambrils helpt me ook te relativeren. Met mijn blik op oneindig denk ik aan al die mensen die alleen wonen. Ik moet er niet aan denken. Of met zeven op 50 vierkante meter. Kinderen die ouders zijn verloren of andersom. Alleen sterven. Bedrijven die op omvallen staan of al failliet zijn gegaan. Gezinnen die op straat terecht komen. Jongeren die hun vrijheid kwijt zijn. Op een moment in hun leven dat ze eigenlijk horen te fladderen. Tijdens het fietsen in Cambris, besef ik me: Het kan veel, vele malen erger.
De gevolgen van Covid in Spanje
Ondanks een redelijk relaxte zomer, heeft Covid-19 zeker iets veranderd. Zo hebben we onze Catalaanse vrienden sinds die eerste lockdown in Spanje niet meer gezien. Ik snap het wel, iedereen is bang. En als je al afspreekt, dan liever met je beste vrienden of familie. Wij hebben geen familie in de buurt. Hetzelfde geldt voor mijn Nederlandse en Belgische vriendinnen en hun gezinnen. We kenden elkaar nog maar een jaar, toen de eerste lockdown in Spanje werd afgekondigd. Wat volgde, waren gezellige Zoom-sessies en eindeloze telefoon- en Whatsapp gesprekken. Online contacten waarin wij – Ninas Rebeldes zoals we ons vriendinnengroepje hebben genoemd – elkaar steeds beter leerden kennen.
Life is better with friends
Tegen de tijd dat we weer naar buiten mochten, waren we closer dan ooit. Sinds de versoepeling komen we elk weekend minimaal een dag met de gezinnen bij elkaar. Om te zwemmen, te wandelen, te barbecueën, paella’s te maken en te borrelen. Alles is goed, zo lang we maar samen kunnen zijn. Tijdens onze laatste wandeling in Prades, twee weken geleden, was de noodtoestand in Spanje net weer van kracht. Die middag spraken we af, om voortaan elke zondag te gaan wandelen. Broodjes mee in de rugzak. Vooruit ook een flesje wijn. Want de restaurants zijn ten slotte weer gesloten En met meer dan zes personen thuis afspreken, is tegenwoordig ook uit den boze.
Noodtoestand in Spanje
En nu is daar sinds afgelopen vrijdag, naast een avondklok ook de weekend lockdown. Met andere woorden, we mogen Cambrils alleen nog onder strikte voorwaarden verlaten (lees: werk, school, doktersbezoek). Ik klaag niet, want we mogen deze keer vooralsnog naar buiten. Maar zoals ik eerder schreef, onze Nederlandse en Belgische vrienden in Spanje, zijn hier onze familie. En allemaal wonen we in een andere gemeente. Met dezelfde strenge regels en vanzelfsprekend road blocks op alle belangrijke wegen. De nieuwe noodtoestand in Spanje is in elk geval tot mei volgend jaar van kracht. Het zal toch niet dat…..
Ik denk dat ik maar weer een stukje ga fietsen in Cambrils.
Hoe overleef jij de lockdown, waar dan ook ter wereld?
Ps. Niets meer missen van Bon Dia Tarragona? Meld je aan voor de Nieuwsbrief en/of like mijn Facebookpagina en Instagram Account.