Een nieuw avontuur in Cambrils

In de zomer van 2016 ging het roer om en een lang gekoesterde droom in vervulling. We emigreerden naar het Catalaanse platteland. En daar wonen we nu alweer bijna drie jaar. Heel idyllisch, op een biologische sinaasappelplantage, in een authentieke boerderij in de buurt van de middeleeuwse stad Tortosa. Nee, het was zeker niet makkelijk. Wat zeg ik, in tegenstelling tot Lief liep ik het eerste jaar regelmatig jankend over de campo. Want na een lange, hete en gezellige zomer – waarin we 7 weken vrienden en familie over de vloer hadden – viel ik tijdens de eerste herfst in het welbekende gat.

Emigreren is niet makkelijk

Waarom wilde ik dit ook alweer? vroeg ik mezelf vaak af. En niet alleen ik had het moeilijk. Ook de meiden misten hun vriendinnen. Bovendien hadden ze het zwaar met de lange schooldagen. En  begrepen ze niets van het Catalaans. Toen onze honden tot overmaat van ramp ook nog samen werden doodgereden, was het even klaar. Ontroostbaar waren we. Pip heeft zes maanden lang elke avond gehuild. En Marvy kreeg last van paniekaanvallen. “Alles was toch goed in Nederland? Waarom wilden jullie dan weg?” jammerden de meisjes bijna dagelijks. “Dit doen wij hen aan,” echode het dan in mijn achterhoofd. God, wat voelde ik me schuldig.

Een nieuw avontuur | Hoge pieken, diepe dalen

Nee, emigreren is niet makkelijk. Maar na elke crisis gaf ik mezelf toch maar weer een schop onder mijn kont. Ik had geen andere keus. “Niet zeuren. Je wilt toch voelen dat je leeft?” sprak ik mezelf streng toe. “Bij hoge pieken, horen nou eenmaal diepe dalen. Geniet van het avontuur. Van de quality time met je gezin.” Want natuurlijk was dat er óók. “Even doorbijten dus. Drie jaar, tanden op elkaar. Voor je het weet, loopt je Spaanse huurcontract af en mag je weer naar ‘huis’.”

Opnieuw het roer om | Verhuizen in Spanje

Het kan verkeren. Die drie jaar is bijna voorbij en nu voelt Spanje opeens toch als thuis. Ook de meisjes hebben hun draai in Spanje helemaal gevonden. Zelfs Marvy die – na twee jaar zonder vriendinnen – helemaal is opgebloeid op de Internationale school in Salou. Vier talen spreekt ze tegenwoordig, vloeiend. Ze maakt vlogs over haar leven in Spanje voor BonDiaTarragona, heeft een superklas en veel vriendinnen, met wie ze graag shopt in Reus en Portaventura onveilig maakt. Oh ja en ze heeft haar angsten overwonnen. Supertrots zijn we op haar. Maar natuurlijk ook op ons natuurkind Pippa. Ook al mist ook zij haar Nederlandse BFF’s nog steeds, als iemand zich hier als een vis in het water voelt, is het Pip.

Verhuizen in Spanje | Alleen nog de lusten

Dat we opnieuw het roer omgooien, is een direct gevolg van Marvy’s school switch, eerder dit jaar. Nadeel is namelijk dat de Internationale school in Salou staat, zo’n 74 kilometer van de plek waar we nu wonen. Marvy heeft nog geen moment geklaagd, maar naast schooldagen van 8.30 tot 16.30 uur, is ze dagelijks ook nog eens tweeënhalf uur onderweg. Hoogste tijd dus voor een nieuw hoofdstuk in ons Spaanse leven: verhuizen in Spanje. Onlangs kregen we de sleutel van een heus herenhuis, in de oude binnenstad van onze favoriete badplaats Cambrils. Een bovenwoning zonder tuin, maar met een heerlijk dakterras.

Verhuizen in Spanje | De internationale school

Natuurlijk is al die extra reistijd niet fijn. Maar de keuze om te verhuizen heeft ook te maken met de  Internationale school en de lessen in het Engels. Eindelijk kunnen we ons kind helpen met haar huiswerk. Want geschiedenis, aardrijkskunde en biologie uitleggen in het Catalaans is niet te doen. Begrijp me niet verkeerd. We hebben geen seconde spijt van onze keuze voor Collegi Teresia de Tortosa, waar Pip momenteel haar lagere school afmaakt. Maar taal technisch is dit toch een betere keuze. En daarnaast, met een diploma van Escola International del Camp op zak, kan ook onze jongste op elke vervolgopleiding ter wereld terecht.

Onderwijs in Spanje? Lees hier alles over het Spaanse schoolsysteem

Vrijheid Blijheid in Spanje

Bovendien, met twee pubers op de middelbare, past de stad op dit moment beter. Een beetje meer vrijheid hebben ze nodig, die meiden van ons. Zelf op de fiets naar de stad, het strand en vriendinnen. Wat zeg ik, straks kunnen we weer op de fiets naar school. Langs de zee en de palmbomen, met de zon op onze bol. Hoe cool is dat?

Op avontuur | Verhuizen in Spanje

We kennen de streek. We hebben vriendschappen gesloten. We spreken de Spaanse taal. We kennen de Catalaanse cultuur en gewoonten. En hebben al zoveel bijzondere avonturen mee gemaakt. We springen opnieuw in het diepe, maar dan zonder de emigratiestress. Marvy kan niet wachten. Hoe eerder ze in de buurt van haar vriendinnen woont, hoe beter. En dankzij de enthousiaste verhalen van haar zus, kan ook Pip niet wachten om te beginnen aan een nieuw hoofdstuk.

Verhuizen in Spanje | Drie maal scheepsrecht?

“Weet je wat grappig is mam,” zei de Marvy van de week: “In de Beemster woonden we in een dorp. Nu wonen we op een berg en straks in de stad. Wie van onze vriendinnen kan dat nou zeggen?”