Wandeling natuurgebied Coll del Alba

‘Vamos de excursion Coll del Alba? Plan: 15.00 Salida andado desde casa. Llegada a Ermita de Migcai las 18:30.’ Een appje van buurvrouw Fernanda. Het is de tweede zondag van november. Weer technisch gezien dé perfecte wandeldag. Helder, zonnig, niet te heet en zeker niet te koud. Uit het bericht maak ik op dat we om drie uur vanuit huis vertrekken (gaat lekker met de Spaanse les). Over natuurgebied Coll del Alba, naar Tortosa, waar we – als alles meezit – tegen de avond aankomen bij kloosterrestaurant Ermita de Mig Cami.

Coll de Alba natuurgebied Tortosa — **Op Coll de Alba ontmoette ik de harige liefde van mijn leven. Lees hier het bijzondere verhaal van onze Dio**. Ben je op zoek naar een bijzonder fijn vakantiehuis op Coll de Alba? Klik op de foto voor meer info en boeken.

Wandelen natuurgebied Coll de Alba

‘Drieënhalf uur?’ reageert Marvy ontzet, als ik vertel wat we gaan doen. Snap ik! ‘Is dat niet te heftig voor de kinderen?’, app ik met behulp van Google Translate terug in het Spaans. Fernanda denkt van niet. Volgens haar is deze trail van Campredó naar Tortosa prima te doen, ook voor de meiden. Eulalia – ons jongste buurmeisje zit qua leeftijd tussen Marv en Pip in – gaat ook mee. De route is volgens Fernanda zo gevarieerd. ‘Je zult zien, ze vervelen zich geen moment. En natuurlijk lassen we pauzes in. Blijkt onderweg dat het toch te zwaar wordt, pikt Fernanda ons op,’ besluit Fernanda. De oudste dochter is vernoemd naar haar moeder. In Catalonië zijn trouwens bijna alle oudste kinderen vernoemd. Tegenover ons wonen ook twee Pere’en.

Natuurgebied Tortosa

Oké, ik ben om. De vorige excursie met de buren, naar La Barcina in Els Ports, was echt zo vet. Na de lunch vertrekken we met twee van de acht buurkinderen en drie honden over de sinaasappelplantage richting Coll del Alba. We kruisen olijf- en citrusgaarden, spotten verlaten kabouterhuisjes, passeren boerenerven en dwalen door naaldbossen. We hebben mazzel, het is zo helder dat we de Middellandse zee achter de Ebro Delta zien glinsteren, kijk ik de andere kant op zie ik de machtig mooie bergen in natuurpark Els Ports.

1,2, kopje thee

Het schemert als we Carretera de la Simpàtica bereiken, de villawijk in Torotsa. In het dal twinkelen duizenden lichtjes. Nog een kwartiertje en dan zijn we bij kloosterrestaurant Ermita de Mig Cami. We hebben geen benen meer over. De laatste kilometers houden we de moed erin met ‘We zijn er bijna’ en ‘1,2, kopje thee, 3, 4, glaasje bier.’